W urojonym czasie jest wielka przyszłość. Już dziś przeszukując internet z hasłem „imaginary time” znaleźć można wiele ciekawych rzeczy. U mnie na pierwszy plan wysuwa się tu Stephen Hawking. Wyszukiwarki są dzisiaj dopasowywane do wyimaginowanych potrzeb osoby wyszukujacej, więc u każdego może to być inaczej. Wpisując polskie „czas urojony” u góry widzę blog wiedźmy Margo, a dalej Serwis poetycki Poema.
W styczniu tego roku pisałem notki na moim blogu angielsko-języcznym. 29-go stycznia pojawiła się tam notka „Moving to imaginary time”.
Był tam najpierw obrazek pokazujący okresowość eliptycznej funkcji Jacobiego dn(u,m)
Dalej pokazałem wykres wartości bezwzględnej funkcji cn(u,m), ale od zespolonego argumentu.
Ta funkcja jest okresowa w dwóch kierunkach: rzeczywistym i urojonym. Przy modelowaniu gajki Dżanibekowa używamy jedynie okresowości w kierunku rzeczywistym. Uderzyło mnie to. Popatrzmy na mądrość ewolucji w Przyrodzie. Wszystko tam ma cel, wszystko ma jakąś funkcję. Twory matematyczne też podlegają prawom ewolucji. Najpierw są prymitywne, z biegiem czasu następuje tu sublimacja, pojawiają się nowe funkcje, wyrastają nowe organy. Działa tu zarówno ślepy przypadek jak i wyśmiewana przez skrajnych materialistów „zasada organizująca”. Ze skrajnych materialistów nie należy się jednak śmiać. Też są tworem ewolucji, nieudanym co prawda, ale jednak. Wracając do matematyki: ten drugi, urojony, okres funkcji Jacobiego nie może być ot, tak, bezcelowym. Jeśli ewolucja ten okres wykształciła, to w jakimś celu. Ten cel trzeba zgadnąć. Tak to sobie myślałem w końcu stycznia. No, może nie tyle "myślałem", co przeczuwałem, nie było to jeszcze w pełni uświadomione. W końcu maja myślę, że wiem. Na pewno nie do końca wiem. Zostaje jeszcze sporo roboty do zrobienia. Może mi ktoś w tym pomoże (Tichy? Paweł?, Bjab?,...) . A jak nie, to będę robił sam i będę o tym pisał.
Komentarze