Sprawa jest cienka. Jest poniedziałek, czas na nową notkę, ludzkość czeka, a ja w lesie. Drążę temat nakrętki Dżabenikova, tego cudu z kosmosu, niby ma się kręcić a ni z tego ni z owego fika. Jakby sobie kpiny robiła z fizyki wraz z jej prawami zachowania. Kpin z fizyki robić nie należy. Ruch obrotowy plus bezwładność to sprawy bardzo poważne. Gdy się nie zna wyższej matematyki, choćby po łebkach, kark sobie na nich można skręcić
Ta tajemnicza nakrętka co cuda wyczynia w kosmosie
Mówią, że to nic dziwnego, że zwykła rakieta tenisowa też fika – taką ma naturę.
Jednak gdy fika rakieta tenisowa, patrzymy raczej na osobę niż na rakietę:
No i rakieta goni za piłką, więc wszystkiego po takiej można się spodziewać. Pozostańmy przy nakrętce. A jeszcze lepiej przy mojej maksymalnie uproszczonej wersji nakrętki. Moja wersja to dwie pary mas – na krzyż. Jak to fika pokazywałem już w komentarzu pod notką Enigma Omegi:
Momenty bezwładności mogę wybrać 1,2,3. Jest to przypadek zdegenerowany, gdy jeden moment bezwładności (3) jest sumą dwóch pozostałych (1 + 2). Nakrętka z uszami, inaczej gajka,
będzie miała momenty bezwładności coś w rodzaju 2,7,8 i by fikało zakręcamy wokół osi względem której moment bezwładności wynosi 7.
Tak to starałem się modelować numerycznie i natrafiłem na problemy z numeryką – doszedłem do punktu w którym nie byłem pewien na ile na numeryce można polegać.
Pojawiła się więc, sugerowana przez W. Cz. Czytelników idea, by rozwiązać problem analitycznie, znaczy dokładnie, bez przybliżeń. Starałem się to zrobić i napotkałem na nowe kłopoty – nie chciało wychodzić.
A sama metoda jest znana. Nawet w polskiej WikiBooks jest odpowiedni artykuł: Mechanika teoretyczna/Teoria ciała sztywnego i giroskopu. Autorem jest Mirosław Makowiecki, jak rozumiem absolwent fizyki na UMCS. Nas interesuje część p.t. Bąk całkowicie asymetryczny. W zasadzie wszystko co nam trzeba można tam znaleźć, jednak nie jest to napisane tak by można było po prostu wziąć i zastosować. Nie wszystko zresztą jeszcze do końca rozumiem. Są przystępniej, jaśniej, dokładniej napisane artykuły w języku angielskim. Dość jasno, dydaktycznie, jest napisany rozdział „Body Rotating Freely about a Fixed Point” w monografii D. F. Lawden, „Elliptic Functions and Applications”. Jednak i tam nie ma postawionej kropki nad i. Lepiej jest w artykule Dimitrova „Derivation of the analytical solution for torque free motion of a rigid body” - można ściągnąć z sieci. I tym się zajmę już bez dłuższych wstępów w następnej notce. Póki co potrzebny mi jeszcze dzień dwa by moje wyliczenia i symulacje wyszlifować a detale, co w nich się diabeł ukrywa, zrozumieć.
