Basarab Nicolescu
Gurdżijewa filozofia przyrody
(kolejny fragment – ciąg dalszy poprzednich not)
Należy zauważyć , że Uspieński, jeden z najsławniejszych uczniów Gurdżijewa, w swojej książce 'Tertium Organum', wydanej w 1912 w Rosji, jako pierwszy współczesny myśliciel stwierdził wagę zasady włączonego środka jako podstawy logiki nowej nauki. Głęboko przejęty zarówno nauką jak i tradycją, Uspieński napisał inne książki zainspirowane przez naukę, z których 'Czwarty Wymiar', który pojawił się w r. 1909 w St. Petersburgu miał między innymi, znaczny wpływ na rosyjski futuryzm, i Malewiczyzm.
Wcześniej podałem jako przykład trzeciego elementu cząstkę kwantową w jej własnym świecie: świecie kwantowym. Ale czy naprawdę widzimy tę cząstkę? Czy mamy dostęp bezpośredni do świata kwantowego? Nasze pomiary są zawsze makrofizyczne i w samej rzeczy cząstki kwantowej nie widzimy. W naszych akceleratorach rekonstruujemy ją, na przykład, przez jej ślady. Nasza własna makrofizyczna budowa uniemożliwia nam podróżowanie swobodnie w świecie kwantowym, wyprawy do tego świata, by 'zobaczyć' co się tam dzieje.
[Przypis AJ: No, niezupełnie. Mr Tomkins z ksiązki Gamowa wybrał się do kwantowej krainy czarów i mamy obrazki tego co się dam dzieje. Tygrysy, na przykład, sie rozmywają i trudno w nie trafić:
Ślady cząstek omawia, bardziej na serio. Gamow w innej popularnej książeczce, 'Mr Tomkins Explores the Atom']
Zrozumienie trzeciego elementu wymagałoby rewolucji pojęciowej. Stosunkowo niedawny postęp w fizyce cząstek elementarnych rzuca niespodziewane światło na trzecią siłę. Unifikacja wszystkich fizycznych oddziaływań wydaje się wymagać czasoprzestrzeni której liczba wymiarów wykracza daleko poza liczbę wymiarów naszej własnej czasoprzestrzeni (trzy wymiary przestrzenne i jeden wymiar czasu). Nie jest ważne to, że unifikacja może zajść tylko przy bajecznych poziomach energii, nigdy nie osiągalnych w naszych akceleratorach. Ważne jest to, że ta wielka liczba wymiarów może być połączona poprzez spójność praw nauki. Czy ta wielka czasoprzestrzeń jest przejawem trzeciej siły? Czy ta trzecia siła byłaby źródłem nieciągłości, nieseparowalności i nielokalności?
W relacji do tej wielkiej czasoprzestrzeni, my, biedne istoty żyjące w czterech wymiarach, jesteśmy jak dwuwymiarowe istoty Edwarda ze świata płaszczaków A. Abbott'a, ('Flatland') w stosunku do cudownych istot pochodzących ze świata o trzech wymiarach.
[Nota AJ: Polskiemu czytelnikowi znane są raczej popularne książki Michio Kaku, gdzie popularyzowane są podobne idee. John R. Violette, napisał książkę „Extra-Dimensional Universe – Where Paranormal Becomes Normal”, idącą w słady idei Uspieńskiego i łączącą dodatkowe wymiary wszechświata ze zjawiskiem 'porwań', i zjawiskami paranormalnymi z obrzeża nauki.]
Możemy jednak rozumieć tę trzecią siłę dokładnie jeśli, jak powiedział Gurdżijew, przekroczymy ograniczenia "fundamentalnej kategorii naszej percepcji zjawisk świata", innymi słowy. jeśli przekroczymy maszą percepcję przestrzeni i czasu. Nacisk Gurdżijewa, w jego filozofii przyrody, na naukowe pojęcia "wymiarów" oraz "przestrzeni" i "czasu" wydają nam się nieprzypadkowe i nie jedynie jakąś prostą kokieterią językową.. W szczególności niezwykle ważkie jest rozróżnienie kosmosów przez różną liczbę ich wymiarów.
cdn
Komentarze