Zakamarki nauki

By z pożytkiem mówić o „teorii względności” potrzebne jest pewne przygotowanie, bowiem tzw. Teoria Względności stawia bezwzględne wymagania przed jej adeptami: nie tylko trzeba wiedzieć, najlepiej z osobistego doświadczenia, czym jest religijna wiara, lecz także mieć obycie z filozofią, matematyką i fizyką. Z wiarą i z filozofią kłopotów raczej nie będzie, bo niemal każdy w cos wierzy i z pewnością każdy jest filozofem. Dzisiejszy wpis będzie więc rozgrzewką pozwalającą Czytelnikowi dostosować swój wzrok do słabo oświetlonych zakamarków matematyki i fizyki. A że stare? Teoria względności też nowa nie jest.

"A contribution to the mathematical theory of big game hunting"

H.Petard

Gwoli prostoty ograniczymy się jedynie do rozważenia polowania na lwy (Fells leo) zamieszkujące pustynię Sahara. Opisane poniżej metody można z łatwością zmodyfikować i zastosować do innych mięsożernych w innych częściach świata.

METODY MATEMATYCZNE

Metoda inwersji geometrycznej: W danym punkcie pustyni umieszczamy klatkę, wchodzimy do niej i zamykamy od wnętrza. Dokonujemy inwersji przestrzeni względem klatki. Teraz lew jest wewnątrz klatki a my jesteśmy na zewnątrz.

Metoda geometrii rzutowej: Bez ograniczania ogólności możemy traktować pustynię Sahara jako płaszczyznę. Rzutujemy płaszczyznę na prostą a prostą na punkt leżący we wnętrzu klatki. Lew rzutuje się również na ten punkt.

Metoda Bolzano-Weiestrassa: Przecinamy pustynię linią biegnącą z pólnocy na południe. Lew znajdzie się albo we wschodniej albo w zachodniej części pustyni. Dla określoności załóżmy, że znalazł się w części zachodniej. Przecinamy pustynię linią z zachodu na wschód. Lew znajduje się teraz albo w północnej albo w południowej części. Dla określoności załóżmy, że znalazł się w części południowej. Przecinamy ją linią z pólnocy na południe. Kontynuujemy ten proces do nieskończoności stawiając ze każdym razem mocny płot wzdłuż rozgraniczającej linii. Pole powierzchni otrzymywanych w ten sposób obszarów zmierza do zera, tak, że w końcu lew zostanie otoczony płotem o dowolnie małym obwodzie.

Metoda kombinowana: Zauważmy, że pustynia stanowi przestrzeń ośrodkową. Zawiera gęsty zbiór punktów z którego wybieramy ciąg punktów zbieżny do punktu w którym znajduje się lew..Następnie, po tych punktach, zaopatrzywszy się w odpowiednie uzbrojenie, podkradamy się do lwa.

Metoda topologiczna: Zauważmy, że spójność ciała lwa jest nie mniejsza niż spójność torusa. Zanurzamy pustynię w przestrzeni czterowymiarowej. Korzystając z wyników otrzymanych w publikacji [1], w przestrzeni tej można dokonać ciągłej deformacji tak, że po powrocie do przestrzeni trójwymiarowej lew będzie związany w węzeł. W tym stanie jest on bezsilny.

Metoda Cauchy'ego (metoda analizy funkcjonalnej): Przedstawmy lwa jako funkcję analityczną f(x) od współrzędnych i rozważmy całkę

gdzie C jest konturem ograniczającym pustynię, zaś y punktem, w którym znajduje się klatka. Po wykonaniu całki otrzymujemy f(y), czyli lew jest w klatce.
METODY FIZYKI TEORETYCZNEJ

Metoda Diraca: Zauważmy, że dzikie lwy na Saharze są obiektami nieobserwowalnymi. Wynika stąd, że wszystkie obserwowalne lwy na pustyni Sahara są oswojone. Pojmanie oswojonego lwa pozostawiamy czytelnikowi jako samodzielne ćwiczenie.

Metoda Schrodingera: W każdym razie istnieje różne od zera prawdopodobieństwo tego, że lew sam znajdzie się w klatce. Zatem usiądźcie i czekajcie.

Metoda fizyki jądrowej: Umieście oswojonego lwa w klatce i zastosujcie do niego i do lwa dzikiego operator wymiany Maiorany [2]. Lub też, przypuśćmy, że chcieliśmy schwytać lwa a schwytaliśmy lwicę. Umieścmy wtedy ją w klatce i zastosujmy operator wymiany Heisenberga wymieniający spiny.
METODY FIZYKI DOŚWIADCZALNEJ

Metoda termodynamiczna: Naciągamy na pustynię półprzepuszczalną membranę, która przepuszcza wszystko z wyjątkiem lwów.

Metoda aktywacji: Napromieniowujemy pustynię powolnymi neutronami. Wewnątrz lwa pojawi się radioaktywność i lew zacznie się rozpadać. Jeśli poczekamy dostatecznie długo, lew nie okaże żadnego sprzeciwu.