Wiem, tytuł niepoważny. Nie wiadomo o co w nim chodzi. A prawa prosta: chodzi o jątrzenie. Jątrzenie jąder i jątrzenie jądrami. Bo napiszę o jądrach i napiszę coś, co wielu będzie jątrzyć. I mnie jątrzy. Może inaczej, ale jednak jątrzy.
Od pewnego czasu zajmuję się zdarzeniami ze świata kwantowego. Te bywają różne. Czasem ważne jest to co się dzieje w przestrzeni a czasem to, co dzieje się w czasie. Rozpad radioaktywny należy do tej drugiej kategorii.
Niektóre jądra niektórych izotopów się czasem z niewiadomych powodów rozpadają. A to emitują alpha (2 protony i dwa neutrony – atom helu), a to emitują beta (elektron, no czasem pozyton). Zależy od jądra, zależy od „kanału” reakcji.
Te rozpady jądrowe mają swoje prawa. Jedne jądra czekają długo zanim się z decydują czy tak same z siebie się rozpaść czy nie, innym wystarczą sekundy. Zwyczajowe prawo rozpadu jest takie, że dany izotop promieniotwórczy ma tzw. czas półrozpadu. Po tym czasie rozpada się połowa danej próbki, jak wielka by ta próbka nie była. Mówi się: rozpad jądrowy to zjawisko kwantowe. Rozpad jest eksponencjalny, Tak stoi w książkach.
Ale są książki i są książki. Są książki usypiające, wbijające do głowy utarte prawdy, ale są też książki zachęcające do twórczego myślenia. Te drugie miast przekonywać jak wiele to wiemy, pokazują, jak niewiele wiemy.
Jedni nauczyciele uczą starego, wychowując w ten sposób niewolników, inni nauczyciele, nieliczni, podniecają przyszłych twórców.
Jest taka książka Rogera G. Newtona (profesor na Uniwersytecie Indiana) „Scattering Theory of Waves and Particles”. I tam jest , w rozdziale o promieniotwórczości, dość ciekawe zdanie na temat tego „prawa eksponencjalnego rozpadu”:
Tłumaczę z rosyjskiego na polski bo mam egzemplarz rosyjski:
„... Nie można więc mówić, że rozpad eksponencjalny jest niedobry. Przeciwnie, w niektórych przypadkach prawo eksponencjalnego rozpadu potwierdzone jest doświadczalnie z zadziwiającą dokładnością. Przy tym otrzymana w doświadczeniach dokładność przewyższa stopień dokładności jakiej powinniśmy oczekiwać biorąc pod uwagę liche przesłanki na jakich oparte jest wyprowadzenie tego prawa.”
Podkreślę słowo „liche”.
Jedno z podstawowych praw podręcznikowych, prawo nauczane we wszystkich prawie standardowych podręcznikach, prawo na którym się opiera nasza energetyka jądrowa i datowanie historii, to prawo jest oparte na „lichych” przesłankach i „czasem” potwierdzane jest w doświadczeniu!
Otóż od jakiś dziesięciu lat przecierają się powoli oczy. Za co jeszcze wczoraj palono na stosie, dziś powoli dobija się na łamy czasopism zarezerwowanych dla przedstawicieli „głównego nurtu nauki”.
Wątpienie we wbijaną dotąd do głowy fizykę jądrową staje się niemal modą. Na razie jeszcze to awangarda, na razie jednak na ulicy się tego nie nosi. Ale w salonach mody już się wystawia. Nawet w Instytucie Badań Jądrowych Rosyjskiej Akademii Nauk wolno takie rzecz wykładać i uchodzi się z życiem. Nawet w Brookhaven Laboratory można już dziś spekulować o nie do końca zrozumianych procesach jądrowych i o możliwości regulacji ich biegu.
Żyjemy więc w czasach rewolucji. Ta rewolucja może się skończyć dobrze lub źle dla nas.
Tak, po angielsku. Czytam bowiem książkę „Jak zostać geniuszem” i tam powtarzane jest raz po raz: uczcie się języków. Inaczej świadomie wybieracie sobie życie nieuków, sług i niewolników.
Rozjątrzyłem skutecznie?
