Poprzednią notkę zakończyłem tak: „Jednak wielu z nas zawierza autorytetom, do nich odsyła, na nich polega. Średniowiecze się dla wielu jeszcze nie skończyło.”
W samej rzeczy rzecz zaczęła się jeszcze przed średniowieczem. Dla wielu autorytetem są różnego rodzaju „pisma święte”. Te wywodzą się z różnych okresów, są dziełami zbiorowymi, były redagowane, przeredagowywane, zmieniane, dopasowywane do celów politycznych różnych grup. Można na takie stwierdzenia głośno protestować, można też jednak sięgnąć do wyników badań różnych historyków. Można nie myśleć, przyjmować opinie wybranych autorytetów, ale można też myśleć i poszukiwać prawdy. Prawda nie zawsze jest przyjemna, nie zawsze zgodna z naszymi chęciami.
W poszukiwaniu prawdy nie obędzie się bez „osądzania”, bez nazywania fałszu fałszem. Tymczasem w Piśmie Świętym
znajdujemy:
"Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, gdy belka [tkwi] w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata." (Mt 7,1-5)
A co złego jest w tym, że „nam odmierzą”?W poszukiwaniu prawdy na tym właśnie powinno nam zależeć – by nas osądzano takim samym, albo i surowszym, sądem jak my osądzamy. W
tekstach „wyjaśniających” pisze się o różnicy pomiędzy osądzaniem a ocenianiem:
Różnica między ocenianiem a osądzaniem
Dla wielu osób oceniać i osądzać znaczy to samo, pomimo, iż istnieje znaczna różnica pomiędzy tymi pojęciami. Słowu "ocenić" wcale nie musimy nadawać negatywnego wydźwięku.
A co, gdy jakiś psychopata nakłania innych do czynienia zła, mamy go nie osądzać? Mamy nie wyrażać się o tym co czyni negatywnie? Mamy nie przedsiębrać działań zapobiegawczych? Rezultaty takiego braku działania znamy – wystarczy przypomnieć, z ostatnich czasów – Hitlera.
Sądźcie i bądźcie sądzeni. Bowiem jedyne co potrzebne złu do zwycięstwa jest to by ludzie dobrzy nic nie robili.
Do powyższego trzeba jednak dodać coś bardzo ważnego: by sądzić, potrzebna jest wiedza. Czym szersza i czym głębsza tym lepiej.Bo bez wiedzy łatwo jest sądzić fałszywie. W średniowieczu tej wiedzy było niezbyt wiele. Sądzono więc „czarownice”. Dziś, w dobie internetu, o wiedzę dla chcących jest łatwiej. Jednak jest ona poprzetykana fałszami i kłamstwami. Trzeba się więc nauczyć jak odróżniać prawdę od fałszu, jak dawać sobie radę z dezinformacją.
cdn
